Ik ben Jip..., en ik ben Janneke

Ze reden en liepen samen in en lange stoet door het dorp. Een stoet met allerlei wonderlijk personage's van soldaten en piraten tot kabouters en muizen toe. Jip fietste met zijn bakfietsje mee samen met Janneke en promoten zo het voorlezen. Het stel stal de harten van veel toeschouwers....ooohh.

Aan de vrucht herkend men de boom

Het is een kritieke tijd voor de bloesem. Vanmorgen toen ik weg reed was de voorruit nog voorzien van een dun laagje ijs. Als de vorst maar bij de grond blijft en niet verder omhoog trekt. De beide gemeente-pruimenbomen zijn inmiddels al weer uitgebloeid. Onze eigen staat nu in volle bloei. Aan het paadje achter de huizen langs staan ook wat fruitbomen. Maar welke is nu ook al weer de appel en welke de peer? Ik houdt het maar op appelbloesem.

De regenboog

Het staat boven de ingang van een groot kantoorgebouw - L'arc en ciel - de regenboog. In de avondzon flonkert de gevel en werpt de weerkaatsing van het licht op de voorbijrijdende auto's. Een wonderlijk spel van kleuren en spiegelingen. I'M architecten uit Deventer tekende een opmerkelijk kantoorgebouw waar geen fotograaf aan voorbij loopt. De "binnengevel" is geheel opgetrokken uit glas. De lichtval op de gevel geeft steeds andere kleuren te zien, groen, geel, oranje. Een fascinerend gezicht! Toen ik vanavond ook even de website bekeek, ook al zo iets bijzonders, zag ik dat ze ook het gemeentehuis van Dalfsen hadden getekend ;).

Spiegel van Holland

Ik kwam laatst een soort gelijke foto tegen op een fotoblog en dat deed me direct denken aan de film die Bert Haanstra in 1950 maakte: "De spiegel van Holland". In deze film (slechts 9 minuten) draait hij de camera om en filmt de spiegelingen in het water. De film krijgt in Cannes een zeer hoge onderscheiding, een gouden palm. Zelf gaat hij erheen met een paar honderd gulden op zak en huurde voor een habbekrats een armoedig kamertje. Je wilt het wel eens meemaken. In zijn poging om aan kaartjes te komen bij het Bureau de Festival wordt hem op barse toon gevraagd of soms in de jury zit, of journalist is. Nou ja zegt Bert Haanstra, ik heb hier ook een filmpje op het festival. Als hij de titel noemt wordt de man bleek en onmiddelijk buigt iedereen als knipmessen en onmiddelijk is hij eregast van het festival en werd hij in een van de duurste hotels ondergebracht.

Al jaren te klein

Ze hangen al jaren op Greta's werkkamer. Aan een stijl van de boekenkast, gevuld met lectuur over werken met kinderen. Ongewild lastig, bang zijn voor andere kinderen, dyslectische kinderen leren lezen en ga zo maar door. De zorg voor het kind staat prominent voorop. Daarvoor hangen de eerste schoentjes van Jojanneke en Ard. Ze zijn inmiddels al jaren te klein.