Platte regen

Het hele weekend regent het al, van dunne...., dikke droppels tot pijpestelen. Omdat er deze week 's avonds niets van gekomen is moest ik vanavond aan de slag. Niets om buiten te zijn dus heb ik het achter glas gedaan. Maar waarom moet de foto volledig scherp zijn? Ik heb de rol eens omgedraaid en express niet scherp gesteld wat eigenlijk een prachtig (abstract) plaatje oplevert.

Blauwvingernat

Tegenwoordig drinken we alleen nog maar luie koffie. Eén of twee padjes in het apparaat, één druk op de knop en het aroma komt je tegemoet. Er zijn mensen die er veel meer tijd aan besteden. Eerst gooi je de ouwe prut van de vorige keer weg, dan een filterzakje in het apparaat en daar komt het moment suprême: afhankelijk van de, aan het apparaat, toegevoegde hoeveelheid water wordt zorgvuldig afgewogen, de gewenste hoeveelheid gemalen koffiebonen in het filter gestrooid. Evenwichtig verdeelt. Dan wordt de deksel gesloten en het hete water zoekt een weg door het koffiestrooisel en drupt en drupt de kan vol. Even natrekken en het heerlijke bruine vocht wordt in de koffiekop gegoten. Iemand die dat met de elan van een ambachtsman doet is mijn zwager met de blauwe vingers. Echt genieten!!


p.s. voor de middelste foto heb ik stiekum, zonder dat hij er van wist, even de deksel opgetild. Had ik beter niet kunnen doen!

Hatweeo in esiovier

Is het glas vol of niet. Zo lijkt het wel. Door de kracht waarmee het water in het glas terecht komt gaat het gelijk door naar de andere kant. Hoe gewoon is water als we de kraan opendraaien en het laten stromen zo bijzonder is het als je het natuurkundig bekijkt. Damp, water en ijs (met elf verschillende ijsfasen waarvan sneeuw er ook een is). Het kook- en smeltpunt is afhankelijk van de atmosferische druk. Bovenop de Mount Everest kun je dus geen aardappelen koken omdat daar een lagere druk is. Heb je een gebied met hoge druk, tussen het schaatsijzer en het ijs dan komt er een laagje water tussen. Wat overigens de snelheid bevorderd. Wil je meer weten ga er dan maar eens goed voor zitten.

Als ik kon toveren...., kon toveren.....

Dat toverde ik weer toverballen want waar ik die tegenwoordig vandaan moet toveren is mij een raadsel. Het ging mij om de verschillende kleuren die zo'n bal heeft. Iedereen heeft wel zuurballen, salminakballen, vuurballen, aardbeiballen, tropical ballen, kauwgomballen, enz. Nergens dus, tot mijn blik valt op een zakje met Jawbreakers. Volgens de verpakking ook verschillende laagjes. Tijd om de bal aan een onderzoek te onderwerpen. Ze zijn zo hard dat ik met een mes niet veel begin zodat ik enkele ogenblikken later in de garage sta om met de figuurzaagmachine de bal te halveren. Niks geen laagjes dus! De kinderen hebben zich verder over het restant van het zakje en de twee helften ontfermt. Op de een of andere manier vonden ze dat helemaal geen straf.